Trochę smutku, łez i radości

Po tygodniowej nieobecności (ostatnio nadużywam tego pojęcia),

chciałabym Was przeprosić.
Zawaliłam. Wszystko.

Wyjaśnienia w rozwinięciu. 

Zdecydowałam się założyć secretspll, tuż po tym jak odnalazłam innego bloga o pll;

byłam zafascynowana, nie sądziłam nawet że w tym serialu ukryte są wskazówki. 

Byłam kompletnym nowicjuszem.
Nie znałam zasad, nie potrafiłam nic. A jednak zdobyłam czytelniczkę,
lecz bloga szybko opuściłam.
Po 7 miesiącach i 9 dniach od pierwotnego założenia, nastąpiła reaktywacja. Z hukiem.

Uwielbiam czytać nasze stare posty... te błędy mnie wręcz onieśmielają.
Z czasem było lepiej, i lepiej. Potem Aria odeszła i zmierzaliśmy ku dnie.
Po trzech miesiącach i 27 dniach ponownie nabrałam chęci i sił do blogowania. 

To było agresywne i zdobyliśmy, tak myślałam wtedy, szczyt. W niedługim czasie 50 000.

Ogłosiłam niespodziankę: 13 czerwca Aria wróciła do naszej skromnej obsady, 7 miesięcy po reaktywacji.

Dopiero w sierpniu osiągnęliśmy prawdziwe złote czasy bloga:
100 000 wyświetleń, 3000 dziennie. Dużo postów, wakacyjny staż i spore zainteresowanie.
W obrębie sierpień-wrzesień dotknęła mnie smutna wiadomość. 

Spowodowała u mnie kryzys światopoglądowy, jak śmiesznie to brzmi.
Ten "kryzys" był skutkiem załamaniem osobowości.

I do dziś się staram z tym uporać.

Spośród tych ważnych dat, które powyżej wymieniłam,
pojawi się jeszcze jedna - 12.11.2014r - odeszła założycielka.

Hej, "odeszła" z bloga, nie ze świata, spokojnie!

Wspomnijcie mój humor.

Nie łatwo Mi to pisać, myślałam o tym od dawna, podchodziłam do komputera
i krzyczałam: "Nie, nie zrobisz tego!".

Czuję się jako matka tego bloga: nie każdy mnie lubił, ale chyba każdy kojarzył w tej pllowskiej blogsferze. Natomiast to jest ten moment, jestem tego pewna, gdy napisałam już 2/3 postu pożegnalnego.

"Lepiej spłonąć, niż się wypalić" zawsze kojarzyło mi się to z feniksem. 

Wiem, że zostawiam Was w dobrych rękach, ale nie wiem czy secretspll przetrwa.

Oby!

Chciałabym podziękować Wszystkim!

Czytelnikom,

za dawanie ogromnej motywacji oraz satysfakcji.
Hejterom.

za zmoblizowanie do pracy, by udowodnić, że się mylicie.

Zagranicznym blogom i założycielom,

których posty często były u nas tłumaczeniem.
Innym polskim blogom o PLL,

w końcu jeden był przyczyną powstania secretspll.

Całej kadrze bloga, starym oraz obecnym (a może i przyszłym?) adminom,

za ogromną pomoc. Jestem wdzięczna tym, którzy tu byli (o wszystkich pamiętam!)

za choćby wsparcie.

Szkoda też, że praktycznie każdy blog podupada.

Nie chciałam powiedzieć tego głośno. A może to po prostu ja straciłam zainteresowanie wobec nich?

Pamiętajcie, że każdy feniks rodzi się ponownie z popiołów,

a kiedy, tego nikt nie wie.

Kochani, potraktujcie to jako wskazówkę,

bo ja dla Was się ich doszukiwałam przez rok.

Całuje,

xoxo,

Kamila Lesson

PS dalej nie cierpię tego Tobiego, shippuje Wrencer i Ariel.

Aż tak źle ze mną nie jest, spokojnie.

142,337 - na tym ja kończę.